-
1 self-incrimination
-
2 self-incrimination
self-incrimination Selbstbezichtigung f -
3 self-incrimination
-
4 self-incrimination
1. n юр. дача невыгодных для себя показанийself-incrimination guarantee — конституционная гарантия против принуждения к даче самообвиняющих показаний
2. n юр. показания, дающие материал для обвинения самого свидетеляself-incrimination clause — пункт о запрете принуждать к даче показаний против самого себя по уголовному делу
-
5 self-incrimination
самообвинение, самооговор; дача невыгодных для себя показаний* * * -
6 self-incrimination
[ˌselfɪnkrɪmɪ'neɪʃ(ə)n]1) Общая лексика: дача невыгодных для себя показаний, показания, дающие материал для обвинения самого свидетеля2) Юридический термин: самообвинение, самооговор3) юр.Н.П. самоизобличение, самоуличение -
7 self-incrimination
subst. \/ˌselfˈɪnkrɪmɪneɪʃən\/selvfordømmelse -
8 self-incrimination
сущ., юр. самооговор, дача невыгодных для себя показаний (юридическое) дача невыгодных для себя показаний (юридическое) показания, дающие материал для обвинения самого свидетеляБольшой англо-русский и русско-английский словарь > self-incrimination
-
9 self incrimination
-
10 self-incrimination
самообмова, самообвинувачення; вимушений самонаклеп; давання невигідних для себе свідчень, свідчення проти самого себе; самозвинувачувальні (самообвинувачувальні) свідчення; свідчення, що дають матеріал для обвинувачення самого свідка -
11 self-incrimination
n; юр.дача невигідних для себе показань; показання, що дають матеріал для обвинувачення самого свідка -
12 self-incrimination
n; юр.дача невигідних для себе показань; показання, що дають матеріал для обвинувачення самого свідка -
13 self incrimination
kendi kendini suçlama -
14 self-incrimination
Jur. déposition contre soi-même; pf. auto-accusationEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > self-incrimination
-
15 self-incrimination
თვითინკრიმინაცია -
16 self incrimination
مقصر شماري خود -
17 self-incrimination
• sebeobvinění -
18 self incrimination
(n) дача невыгодных для себя показаний; дающие материал для обвинения самого свидетеля показания -
19 self-incrimination
самообвинение, дача невыгодных для себя показаний. Запрещается Пятой поправкой к Конституции США [*Fifth Amendment]США. Лингвострановедческий англо-русский словарь > self-incrimination
-
20 self-incrimination
[͵selfınkrımıʹneıʃ(ə)n] n юр.1) дача невыгодных для себя показаний2) показания, дающие материал для обвинения самого свидетеля
См. также в других словарях:
Self-incrimination — is the act of accusing oneself of a crime for which a person can then be prosecuted. Self incrimination can occur either directly or indirectly: directly, by means of interrogation where information of a self incriminatory nature is disclosed;… … Wikipedia
self-incrimination — n. The act of testifying against oneself or implicating oneself in a crime, which the Fifth Amendment forbids the government to require of anyone. The Essential Law Dictionary. Sphinx Publishing, An imprint of Sourcebooks, Inc. Amy Hackney… … Law dictionary
self-incrimination — /self in krim euh nay sheuhn, self /, n. the act of incriminating oneself or exposing oneself to prosecution, esp. by giving evidence or testimony. [1920 25] * * * In criminal law, the giving of evidence that might tend to expose the witness to… … Universalium
self-incrimination — ˌself inˈcrimination noun [uncountable] LAW when a person says something that makes them seem guilty of a crime: • He refused to discuss his business transactions, for fear of self incrimination. * * * self incrimination UK US noun [U] LAW ► the… … Financial and business terms
self–incrimination — self–in·crim·i·na·tion /ˌself in ˌkri mə nā shən/ n: incrimination of and by oneself esp. through testimony see also privilege against self incrimination at privilege Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster … Law dictionary
self-incrimination — also self incrimination, 1911, from SELF (Cf. self) + incrimination (see INCRIMINATE (Cf. incriminate)) … Etymology dictionary
self-incrimination — [self′in krim΄ə nā′shən] n. incrimination of oneself by one s own statements or answers self incriminating adj … English World dictionary
self-incrimination — Acts or declarations either as testimony at trial or prior to trial by which one implicates himself in a crime. The Fifth Amendment, U.S.Const., as well as provisions in many state constitutions and laws, prohibit the government from requiring a… … Black's law dictionary
self-incrimination — /sɛlf ɪnkrɪməˈneɪʃən/ (say self inkrimuh nayshuhn) noun the providing of evidence of one s own guilt by one s own actions or speech: an act of self incrimination. –self incriminating, adjective …
self-incrimination — The giving of testimony, the furnishing of evidence, or a demonstration by act, by which a witness incriminates himself because it is such or tends to be such as will convict him of a crime. 58 Am J1st Witn §§ 57 et seq. See privilege against… … Ballentine's law dictionary
self-incrimination, privilege against — n. A privilege granted by the Fifth Amendment to the United States Constitution, which bars the federal government from forcing a criminal defendant to give testimony against him or herself. Through the due process clause of Fourteenth Amendment … Law dictionary